Epir - górzysta kraina położona w północno-zachodniej części Grecji, nad Morzem Jońskim.
Od V w. p.n.e. Epir był rządzony przez dynastię, która twierdziła, że wywodzi się od Pyrrusa, syna Achillesa. Dla Greków Epir był ważnym miejscem głównie z powodu umiejscowienia tam świątyni i wyroczni w Dodonie – drugiej co do ważności przepowiedni starożytnych Greków ustępującej tylko delfickiej Pytii. W IV w. p.n.e., po wstąpieniu na tron szanowanego w świecie greckim króla Arybbasa, Epir znacznie przybliżył się do świata greckiej polityki i kultury.
W roku 325p.n.e. na regenta królestwa wybrana została Olimpias, matka Aleksandra Wielkiego, która po 3 latach rządów wymogła na radzie starszych uznanie jej za prawowitą królową. Po tym wydarzeniu ziemie Epiru zostały uznane za część hegemonium Aleksandra.
Władcy Epiru od czasu Olimpias[]
324p.n.e.-316p.n.e. - Olimpias
316p.n.e-306p.n.e. - część hegemonium macedońskiego
306p.n.e.-??? - Aleksander IV